QR-codes zijn tegenwoordig overal als een handige manier om informatie op te slaan en te verspreiden, terwijl ze snel toegankelijk zijn voor iedereen en met apparaten die zo wijdverbreid zijn als een smartphone.
Het gebruik van deze 2D-codes (bidis) is wijdverbreid; in de consument, het bedrijfsleven en alle soorten industrieën. Je vindt ze gedrukt op de verpakking van een product; op een visitekaartje; op een restauranttafel; in een supermarkt; in een museum; op het gebied van cryptografische valuta; in advertenties of medicijnen voor informatie over bepaalde ziekten en recentelijk opgenomen in het ‘COVID-paspoort’.
Je gebruikt ze zeker massaal, maar zoals met zoveel andere problemen in de technologie heb je misschien niet stilgestaan bij wat erachter zit. We brengen u op de hoogte van deze aanpak waarin we de creatie en motivaties, het algemene gebruik, de toegang en ook hoe u ze kunt maken als u het nodig hebt, bekijken.
Wat is een QR-code?
Deze ‘quick response codes’ (definitie van de originele Quick Response-code) kwamen als een evolutionaire sprong van streepjescodes en werden gemotiveerd door de behoefte om de hoeveelheid informatie en gebruiksmogelijkheden van wat ze konden bieden te vergroten. Ze werden in 1994 in Japan gecreëerd door een dochteronderneming van Toyota en verspreidden zich aan het einde van dat decennium snel in het Aziatische land. Ten slotte werd in juni 2000 de internationale ISO-norm goedgekeurd en wordt deze nu massaal over de hele wereld gebruikt om de populairste 2D-code te worden die er bestaat.
Net als elke andere streepjescode, is een QR-code bedoeld om informatie op te slaan in een optisch label dat leesbaar is voor een soort machine of apparaat. Om dit te doen, bevatten ze een matrix van tweedimensionale stippen in een vierkant formaat, meestal in zwart-wit (hoewel er ook gekleurde zijn) en met drie vierkanten in de hoeken waarmee de lezer de positie van de code kan detecteren.
De capaciteit van informatie die kan bevatten, wordt bepaald door niveaus volgens het aantal modules waaruit de matrix bestaat: van niveau I met 21 x 21 modules tot niveau 10 dat maar liefst 177 x 177 modules kan bevatten. De meest voorkomende QR-codes voor consumentengebruik zijn 25 x 25 en 29 x 29, ideaal vanwege hun balans tussen grootte en capaciteit om informatie vast te houden.
Hoewel de overgrote meerderheid van de modules in zwart-witte kleuren is uitgevoerd, biedt de standaard enige flexibiliteit om andere kleuren toe te voegen. In deze gevallen moeten de kleuren voldoende contrast tussen licht en donker behouden om leesbaar te blijven voor codeleessystemen en programma’s.
Ze kunnen ook grafische elementen bevatten om ze aantrekkelijker en persoonlijker te maken. Het opnemen van afbeeldingen van een persoon kan bijvoorbeeld worden gebruikt op persoonlijke informatiecodes zoals visitekaartjes. Of als ziekte- of allergiewaarschuwingen die kunnen worden gelezen door gezondheids- of veiligheidsdiensten in geval van een ongeval of noodgeval. Ten slotte is het gebruik van ingesloten teksten een andere uitbreiding op de generieke, dankzij de redundantie van informatie op basis van de Reed-Solomon-foutcorrectie die ze bevatten.
Wat betreft hun locatie, je zult ze zien in elk type materiaal waar een digitaliseringsapparaat arriveert, van een stuk papier, karton tot een stuk stof. Of in reuzenformaat op de gevel van een gebouw. En niet alleen in fysiek formaat, maar ook virtueel op het web.
Gebruiksgebieden voor QR-codes
Omdat ze verschillende soorten informatie kunnen opslaan, worden QR-codes voor veel doeleinden gebruikt. Onder andere:
- Als platte tekst, bijv. voor welkomstberichten op conferenties.
- Adressen: persoonlijk adres, zakelijk adres, etc.
- Telefoonnummers: persoonlijk of zakelijk telefoonnummer.
- E-mailadressen: persoonlijke of zakelijke accounts.
- URL’s met adressen van specifieke websites of webpagina’s.
- Links naar apps, bijvoorbeeld die naar de Google Play of Apple App Store leiden.
- Betalingen: QR-codes kunnen informatie over uw bankrekening of creditcard opslaan.
- Verificatie van online account. Websites kunnen een QR-code weergeven die een geregistreerde gebruiker kan scannen met zijn smartphone en automatisch kan inloggen.
- Wifi-authenticatie. QR-codes kunnen worden gebruikt om authenticatiegegevens van draadloze netwerken op te slaan, zoals SSID, wachtwoord en coderingstype.
- Toegangssleutels voor authenticatie in twee stappen. Ze worden gebruikt tijdens 2FA-authenticatiebeveiliging die is opgezet door een groeiende groep websites en applicaties.
- Diverse andere toepassingen. Bijvoorbeeld in marketing; om het menu van een restaurant te zien; in virtuele valutabeheer of zelfs begrafenisgebruik die in Japan zijn opgenomen in grafstenen die verwijzen naar webpagina’s met informatie over de overledene.
Hoe kan ik een QR-code gebruiken?
Hun eerste gebruik in Japan was om reserveonderdelen in autofabrieken te registreren en tegenwoordig worden ze massaal gebruikt in alle soorten industrieën voor voorraadbeheer, maar ook in marketingprogramma’s, klantenondersteuning of gewoon om de visuele identiteit van een bedrijf op te nemen. Door de toevoeging van software die QR-codes kan lezen en de explosie van de verkoop van mobiele telefoons, is het gebruik ervan echter ook enorm toegenomen.
De pandemie van het coronavirus waar we mee te maken hebben, heeft hen er ook toe aangezet, onder meer in het ‘COVID-paspoort’ of simpelweg om de menu’s van een restaurant te digitaliseren, contact met het fysieke menu te vermijden en de risico’s van overdracht door de gemeenschap te verminderen. Geavanceerde tools zoals Contact Less Menu laten toe, door het lezen van QR-codes, niet alleen om de verschillende producten te visualiseren, maar ook om direct een bestelling te genereren zoals we zouden doen in e-commerce.
Terwijl ze in het begin vaste of draagbare industriële apparaten nodig hadden om de codes te lezen, kunnen ze tegenwoordig op bijna elk elektronisch apparaat, pc’s, tablets of wearables worden gebruikt, hoewel het gebruik ervan enorm is vergemakkelijkt door de indrukwekkende inzet van smartphones.
Het meest voorkomende gebruik vandaag (afgezien van het industriële segment) is het gebruik van de camera van een smartphone om de code te scannen en gespecialiseerde software om deze te vertalen. Veel smartphonefabrikanten bieden hun native oplossingen aan en er zijn tientallen derde partijen in de officiële Play Store voor Android of de App Store voor iPhones. Als voorbeeld, op Android houden we van de reader en scanner van Kaspersky, terwijl voor iOS een gratis die heel goed werkt deze van TapMedia is.
Het enige wat u hoeft te doen is uw smartphonecamera op de QR-codematrix te richten en de app die u gebruikt doet de rest, meestal in consumptie om deze te koppelen aan een webpagina, een locatiekaart, een e-mail, een profiel op een sociaal netwerk, of wat dan ook.
Hoe eenvoudig een QR-code genereren of maken?
Zoals je wellicht hebt gelezen, gaan de mogelijkheden van QR-codes veel verder dan het typische industriële gebruik dat met de barcode van een product wordt gedaan. Er zijn verschillende platforms en hulpmiddelen om uw QR te maken, die veel van de toepassingen kan bereiken die we hebben opgesomd, van een webpagina, via een menu of visitekaartje.
In dit praktische artikel praten we erover. Op sommige platforms is het gebruik ervan net zo eenvoudig als het kiezen van de inhoud met uw code, het aanpassen en ontwerpen op maat, en het downloaden in verschillende formaten, zodat u ze kunt afdrukken of in digitaal formaat kunt weergeven. Deze gespecialiseerde services voegen de mogelijkheid toe om dynamische en bewerkbare QR, analyses en meer te maken.
Zeer interessant, deze QR-codes zijn nu overal en zijn een voorkeursmethode geworden voor het opslaan en verspreiden van informatie, met de mogelijkheid van digitalisering van media die zo wijdverbreid zijn als smartphones.