Natuurlijk hebben we ons allemaal wel eens afgevraagd wat de verschillen zijn tussen NTFS en FAT32 en we zijn er nooit helemaal duidelijk over geweest. We weten dat USB-drives normaal gesproken in FAT32-indeling worden geleverd en dat NTFS wordt gebruikt voor ons Windows-besturingssysteem. Nou, we gaan het allemaal uitleggen.
NTFS versus FAT32: wat zijn de verschillen?
FAT32 en NTFS: bestandsindelingen
FAT32 (File Allocation Table) is een bestandsindeling die in 1977 door Microsoft werd ontwikkeld als een evolutie van het FAT-bestandssysteem. Daarom is het een ouder bestandssysteem dan NTFS. Het werd voor het eerst gebruikt op de eerste IBM-pc’s in 1981 en werd later gebruikt door het MS-DOS-besturingssysteem. Dit bestandssysteem wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt op kleine draagbare opslageenheden, en we zullen later zien waarom.
NTFS (New Technology File System) is het meest recente beschikbare bestandsformaat, ontworpen door Microsoft voor het Windows-besturingssysteem. Het werd in 1993 geïntroduceerd met het Windows NT-besturingssysteem en zou later worden geïmplementeerd in de besturingssystemen van thuiscomputers met Windows 2000 en in grotere mate in Windows XP. NTFS heeft enkele updates ondergaan en wordt momenteel gebruikt door alle op Windows gebaseerde besturingssystemen.
NTFS versus FAT32: opslagcapaciteit
Als we beide bestandsindelingen willen vergelijken, is het eerste dat we moeten weten de bestands- en partitiecapaciteiten waar we het in elk geval over hebben. Dit is het belangrijkste verschil tussen de twee bestandsindelingen.
FAT gebruikt 32-bits clusteradressen, hoewel vanwege het Scandisk-hulpprogramma van Microsoft slechts 28 bits functioneel zijn voor het adresseren van bestanden en partities. Daarom staat het FAT32-systeem een maximale bestandsgrootte van 4 GB toe, een maximale bestandsnaam van 255 tekens. Het aantal bestanden mag niet groter zijn dan 268.173.300 (ongeveer 228). Daarnaast kunnen we een maximale partitiegrootte van 2TB hebben.
Laten we nu eens kijken naar de NTFS-functies. Met dit bestandsformaat kunnen we een minimale clustergrootte van 512 bytes toewijzen en is het in staat om 32-bits clusteradressen te verwerken. Daarom ondersteunt het bestanden met een maximale grootte van 16 GB en een maximaal aantal bestanden van 4.294.967.295.
Het maakt het mogelijk om een bestandsnaam van 255 tekens te geven, net als FAT32. Met de nieuwe update van dit bestandssysteem kunnen we een maximale volumegrootte van 16EB (Exabytes) hebben met een 64-bits systeem. Als het 32 is, kunnen we volumes tot 4 TB aanspreken. Een andere zeer interessante functie die NTFS implementeert, is de mogelijkheid om toegangsrechten toe te wijzen aan een bestand voor verschillende gebruikers, en het maakt ook de codering van bestanden mogelijk om ze te beveiligen.
Deze functies zijn ongetwijfeld de belangrijkste bij het kiezen van welk bestandssysteem u wilt gebruiken. Op de harde schijven van tegenwoordig is het bijna verplicht om NTFS te gebruiken, anders zouden we geen bestanden groter dan 4 GB kunnen hebben en de gebruikersrechten voor verschillende gebruikerssessies op hetzelfde systeem niet kunnen beheren.
NTFS vs FAT32: snelheid en compatibiliteit
Voor praktische doeleinden zou de snelheid van een FAT32- en NTFS-bestandssysteem hetzelfde moeten zijn, altijd afhankelijk van de prestaties van de opslageenheid die we in onze handen hebben en de verwerkingscapaciteit van onze computer. Snelheidstests hebben echter een betere prestatie van bestanden onder het NTFS-systeem aangetoond, en dit is te wijten aan de gebruikte clustergrootte en natuurlijk aan de architectuur van de harde schijven.
Qua compatibiliteit presteert FAT32 nog steeds beter dan NTFS. Dit systeem is lees- en schrijfcompatibel met bijna alle bestaande besturingssystemen, zoals macOS, Linux, FreeBSD, etc. Naast de systemen is er veel multimedia-apparatuur zoals muziek- of beeldspelers en printers die alleen compatibel zijn met FAT32 en kan dus communiceren met draagbare opslagstations die dit systeem dragen. Dit is een van de belangrijkste voordelen waarom we FAT32 vandaag de dag nog steeds kunnen gebruiken.
NTFS is ook compatibel met lezen en schrijven met de meeste besturingssystemen, hoewel in veel gevallen aanvullende software vereist is. Op Macs moet u bijvoorbeeld Paragon NTFS gebruiken, of op Linux moet u het bijbehorende NTFS-3G-pakket installeren om bestanden in dit formaat te kunnen schrijven.
Een ander aspect om rekening mee te houden is dat het in Windows en andere systemen mogelijk is om de schijven in zowel NTFS als FAT32 te formatteren als we dat willen, en we kunnen ook bestanden rechtstreeks van de ene schijf naar de andere overbrengen.
Wanneer is het raadzaam om NTFS of FAT32 te gebruiken?
Welnu, met de gegevens die we hebben verstrekt, kunnen we allemaal een idee krijgen van welke beter is:
NTFS:
Het zal in praktisch alle gevallen raadzaam zijn, omdat het breed compatibel is met de systemen en ons in staat zal stellen grote bestanden op te slaan. In de huidige Windows-besturingssystemen is het praktisch verplicht om het te gebruiken bij het installeren van het systeem in een eenheid, maar ook in grote eenheden.
Het zal ook nodig zijn wanneer we van plan zijn USB-drives te gebruiken om ISO-afbeeldingen of grote multimediabestanden erop op te slaan, anders zou het niet mogelijk zijn. We kunnen een FAT32-eenheid formatteren in NTFS vanuit Windows.
Een ander aspect dat we hebben gezien en dat van fundamenteel belang is, is de mogelijkheid om machtigingen toe te wijzen aan bestanden en ondersteuning voor bestandscodering, iets dat essentieel is voor een desktopsysteem met meerdere gebruikers.
FAT32:
Dit systeem kan worden aanbevolen wanneer we USB-opslagstations hebben met een grootte tussen 2 GB en 16 GB. In de andere gevallen is het altijd beter om NTFS te gebruiken dan FAT32.