Vandaag gaan we de verschillen tussen HDD, SSD en M.2 NVMe bekijken. We leggen uit hoe ze werken en maken een vergelijking over hun capaciteiten en prestaties. De hoeveelheid opslagruimte in een computer is de belangrijkste factor die bepaalt hoeveel informatie er kan worden opgeslagen.
HDD versus SSD versus M.2 NVMe
Als je overweegt een nieuwe computer te kopen, ben je misschien verleid door de opties met meer opslagcapaciteit. En dat is prima, zeker als het je bedoeling is om een grote hoeveelheid data op te slaan. Er zijn echter nog andere aspecten waar u rekening mee moet houden.
Wat is een HDD (Harde Schijf)?
HDD staat voor Hard Drive Disk. HDD’s zijn ontworpen om besturingssysteembestanden, geïnstalleerde programma’s en privédocumenten op te slaan. Zelfs als de stroomtoevoer is uitgeschakeld, wordt al deze informatie gedekt.
De eerste HDD werd in 1956 op de markt gebracht door IBM. In die tijd bestond dit type opslag naast diskettes. Een van de verschillen tussen de twee was de hardheid van de constructie. De term “harde schijf” was een nauwkeurige manier om ze te onderscheiden.
Hoe werkt een HDD?
Een harde schijf bestaat uit een of meer verticaal opgestelde platters en magneetkoppen. Opeenvolgende veranderingen in de magnetisatierichting worden gebruikt om de cijfers 1 en 0 weer te geven. Een codeer- en decodeersysteem wordt gebruikt om de beschikbare gegevens op de platen te schrijven en te lezen. Deze moet draaien en, afhankelijk van het model, op hoge snelheid. In het geval van HDD’s die zijn ontwikkeld voor servers, kunnen de platters 15.000 rpm bereiken.
Interessant is dat de schotels niet van magnetisch materiaal zijn gemaakt. In plaats daarvan wordt een aluminiumlegering of glas gebruikt. Om ze magnetisme te geven, zijn ze bedekt met een dunne laag magnetisch materiaal met een dikte van niet meer dan 20 nm. Aan de andere kant moet je weten dat de koppen de schotels niet raken terwijl ze draaien, hoewel het waar is dat de afstand tussen de twee elementen in de loop van de tijd is verkleind.
Wat is een SSD (Solid State Drive)?
Een SSD is een permanent opslagapparaat dat gebruik maakt van solid-state elektronica. Het is een veel sneller alternatief voor traditionele harde schijven en werd oorspronkelijk gebruikt om besturingssysteembestanden op te slaan. Hoewel het misschien een recente technologie lijkt, is de waarheid dat het oorspronkelijke concept voor het eerst werd gebruikt in de jaren vijftig. Pas in 1980 bracht Dr. Fujio Masuoka, toen een medewerker van Toshiba, een op flash gebaseerde SSD op de markt.
Na verloop van tijd verschenen de eerste modellen SSD’s op basis van deze technologie. In 1999 lanceerde het bedrijf BiTMICRO bijvoorbeeld 18 GB-schijven met een 3,5-inch formaat. In de daaropvolgende jaren verfijnden gespecialiseerde bedrijven SSD’s tot het punt waarop ze de snelste opslagoptie werden. Evenzo is hun capaciteit, historisch gerangschikt onder die van HDD’s, ook aanzienlijk toegenomen.
Hoe werkt een SSD?
Een SSD heeft verschillende componenten die het mogelijk maken om informatie te ontvangen, op te slaan en te verzenden. Allereerst hebben ze een chip nodig die erg lijkt op SoC’s. Ze hebben daarom een processor en een klein tijdelijk geheugen dat als cache fungeert. Opslag wordt verzorgd door NAND-modules die met elkaar zijn verbonden door een controller. De NAND-chips worden parallel geïnstalleerd om de schijfprestaties te verbeteren.
SSD’s behouden de afmetingen van mechanische harde schijven om gelijke tred te houden met de standaard. Ze hebben echter veel minder ruimte nodig omdat ze geen fysieke bewegende delen nodig hebben. Aan de andere kant worden flash-geheugens ook gebruikt in sticks en kaarten om gegevens extern op te slaan.
Wat is een M.2 NVMe?
Naast HDD’s en SSD’s worden M.2 NVMe-flashdrives steeds gebruikelijker. De realiteit is dat dit geen nieuw systeem is. Het is eerder een protocol voor gegevensoverdracht en toegang op flashdrives, oftewel SSD’s. Het verschil met zijn voorgangers is dat hij tot veel hogere prestaties in staat is.
Hoe werkt M.2 NVMe?
Een wezenlijk verschil tussen de SSD’s die we tot nu toe kennen en de nieuwe NVMe protocol SSD’s is dat ze via de PCI Express bus op het moederbord zijn aangesloten. Dit ondersteunt tienduizenden parallelle opdrachtwachtrijen. Als gevolg hiervan maakt M.2 NVMe het mogelijk om gegevens met hogere snelheden te lezen en te schrijven dan SSD’s met traditionele architecturen. De werking is echter precies hetzelfde als de SSD’s die we in de vorige paragraaf hebben besproken.
Welke is beter: HDD versus SSD versus M.2 NVMe
Afhankelijk van uw behoeften, zult u moeten kiezen voor het ene type opslag of het andere. HDD’s presteren slechter, hoewel het normaal is dat ze een hogere capaciteit hebben en goedkoper zijn. Daarom, als het uw bedoeling is om veel bestanden op uw computer op te slaan, maar uw budget is krap, kan de HDD uw bondgenoot worden. Het meest voorkomende bij dit soort apparatuur is echter dat de harde schijf de prestaties naar beneden haalt.
SSD’s worden sterk aanbevolen als het gaat om snelle en flexibele operaties. Het is duidelijk dat sommige SSD’s sneller zijn dan andere, maar in de meeste gevallen bieden ze betere prestaties dan HDD’s. Als je met je computer gaat spelen, is dit de winnende optie. En als u veel van uw computer gaat vragen, overweeg dan om een schijf aan te schaffen die het NVMe-protocol gebruikt.