Harvard University ontwikkelt deze tool voor het bewerken van genen op basis van een ander model dan CRISPR-Cas9.
CRISPR-Cas9 (Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats) -scharen zijn de afgelopen jaren een onderwerp van fascinatie en controverse geweest voor de mensheid.
Enerzijds ontvingen de makers, Emmanuelle Charpentier en Jennifer Doudna in 2020 de Nobelprijs voor de Scheikunde omdat ze dit principe en deze techniek hebben ontwikkeld die het bewerken van genen mogelijk maakten.
Maar aan de andere kant heeft het ook tot gecompliceerde en veelbesproken afleveringen geleid. Zoals we al hebben gezien met Dr. He Jiankui. Wie zou genetisch gemodificeerde baby’s hebben gemaakt met CRISPR zelf als basis?
Dankzij de Harvard University wordt het nu nog ingewikkelder. Ze hebben namelijk een nieuwe tool voor het bewerken van genen gemaakt.
Schrijft Harvard geschiedenis?
Volgens een bericht op de officiële website van de universiteit onderzoekers van het Wyss Institute for Biologically Inspired Engineering, dat deel uitmaakt van Harvard, hebben een nieuwe tool voor het bewerken van genen ontwikkeld.
Hierdoor zouden geïnteresseerde wetenschappers miljoenen genetische experimenten tegelijk kunnen uitvoeren. Allemaal dankzij een nieuwe techniek genaamd Retron Library Recombineering of RLR. Die verschilt van CRISPR-Cas9.
RLR gebruikt segmenten van bacterieel DNA, retrons genaamd, die in staat zijn om enkelstrengige DNA-fragmenten te produceren als basis voor genbewerkingsmanoeuvres.
Hoewel moet worden opgemerkt dat CRISPR veel verder ontwikkeld is, aangezien RLR-tools enkele ernstige beperkingen hebben.
RLR is niet perfect
De techniek zelf kan ongewenste sequenties knippen en is zelfs giftig voor cellen. Maar er zijn enkele belangrijke verschillen, zoals de Harvard-onderzoekers zelf aangeven:
RLR stelde ons in staat iets te doen wat onmogelijk was met CRISPR: we knippen willekeurig een bacterieel genoom, zetten die genetische fragmenten in situ om in enkelstrengs DNA en gebruiken ze om miljoenen sequenties tegelijkertijd te analyseren.
RLR is een eenvoudiger en flexibeler hulpmiddel voor het bewerken van genen dat kan worden gebruikt voor zeer multiplexexperimenten, waardoor de toxiciteit die vaak wordt waargenomen bij CRISPR wordt geëlimineerd en het vermogen van onderzoekers wordt verbeterd om genoombrede mutaties te onderzoeken.
De wetenschappers testten RLR in E. coli-bacteriën en ontdekten dat 90 procent van de bevolking de geïmplanteerde sequentie opnam na enkele aanpassingen.
Stroomlijnen van het proces in de zoektocht naar mutaties in antibioticaresistentie tegen dergelijke bacteriën. Dit versnelde het proces. Hoewel het in het begin een proces van vallen en opstaan was met onnauwkeurigheden in de toepassing van de techniek.
Waar het hier om gaat, is dat de Harvard-techniek nog in de kinderschoenen staat, maar in principe werkt. Dit opent de mogelijkheid dat RLR zijn zwakheden zal verfijnen om later even robuust te worden als CRISPR.