3D-printen heeft een enorm potentieel, het is in veel opzichten verrassend en er zijn er zelfs die er hun brood mee verdienen. Het kan echter ontmoedigend zijn als we oog in oog komen te staan met de realiteit dat het uren en soms dagen duurt om iets af te drukken. Nu stellen onderzoekers een nieuwe methode voor waarvan ze zeggen dat deze 10 tot 50 keer sneller is dan eerdere methoden.
Er is een nieuwe 3D-printmethode ontwikkeld
Het onderzoek is uitgevoerd door een team van de Universiteit van Buffalo en zij hebben hun resultaten in het tijdschrift gepubliceerd Geavanceerde medische materialen Het is een methode waarmee ze bijvoorbeeld in slechts 19 minuten een hand uit flexibel materiaal kunnen printen. Om dit in context te plaatsen, hebben traditionele 3D-printmethoden minstens 6 uur werk nodig.
Stereolithografie
Dat is het sleutelwoord, stereolithografie. Dit is de 3D-printmethode die ze hebben gebruikt en is gebaseerd op het gebruik van lasers om een vloeibare hars en hydrogels te verharden. Hydrogels nemen grote hoeveelheden water op zonder op te lossen en worden meestal gebruikt voor bijvoorbeeld contactlenzen. Het is geen geheel nieuwe printmethode, maar hier is het aangepast om het sneller te maken en ideaal voor flexibele materialen. Het is een technologie die niet ver verwijderd is van licht printen.
De techniek maakt in wezen gebruik van lasers om het vloeibare materiaal waaruit het uiteindelijke object is samengesteld, uit te harden. Op deze manier, terwijl de vloeistof stolt, geeft het vorm aan het te printen object. Zo verschijnt bijvoorbeeld de hand van de vloeistofcontainer in de volgende video:
Volgens hen is hun methode 10 tot 50 keer sneller dan andere die eerder werden gebruikt en standaard in de industrie. Het werkt ook met grote objecten, die over het algemeen ingewikkelder zijn om te maken vanwege de grootte van traditionele 3D-printers.
Ze geloven dat hun methode vooral interessant is als het gaat om het printen van kunstmatige organen. Kunstorganen zijn meestal gemaakt van flexibele materialen om natuurlijke organen na te bootsen en moeten vaak qua vorm en functie aan elke patiënt worden aangepast. Daarom is het interessant om 3D-printers te gebruiken om ze naar eigen voorkeur te maken. Ze zeggen dat hun methode cellen kan printen met ingebedde netwerken van bloedvaten. Iets dat in de toekomst een grote hulp zou zijn bij de opbouw van menselijk weefsel en organen.
Of dit de toekomst gaat worden voor het printen van kunstmatige organen, zal uitwijzen. Ze zijn niet de enigen die het in de gaten hebben, we hebben ook de maker van SegWay die de productie van menselijke organen over tien jaar levensvatbaar ziet. In Japan experimenteren ze er al mee door menselijke organen bij dieren te laten groeien.