Wist je dat het magnetische veld van de zon de vorming van de planeten beïnvloedde? Het zonnestelsel heeft acht planeten. Ik weet dat velen van ons er nog steeds niet overheen zijn dat Pluto niet langer geclassificeerd is als een planeet, het is een realiteit die we moeten accepteren.
En denk er zo over, dit heeft ons een zeer symmetrisch zonnestelsel opgeleverd, met vier rotsachtige planeten en vier gasvormige planeten; die zelfs een grens hebben die hen scheidt, de asteroïdengordel.
Het lijkt misschien dat de vier binnenplaneten, die het dichtst bij de zon staan, totaal van elkaar verschillen, maar ze hebben veel gemeen, zoals een vast oppervlak, voornamelijk gevormd door silicaatgesteenten.
Voorbij de asteroïdengordel zijn er de buitenste planeten: die gasreuzen, die eerder bestaan uit dichte atmosferen van waterstof, helium en andere gassen.
Steeds meer aanwijzingen wijzen erop dat het geen toeval is dat de helft van de planeten in het zonnestelsel zo anders is dan de andere helft.
De rotsachtige planeten worden ook wel tellurisch of terrestrisch genoemd, vanwege hun geologische gelijkenis met de aarde.
Mercurius, zo klein en met zulke extreme temperaturen; Venus, een helse plek met zure wolken; Mars met zijn rode landschappen en blauwe zonsondergangen: ze hebben allemaal iets gemeen met elkaar en met onze planeet.
Hun samenstelling in verhouding tot hun kleine formaat maakt alle terrestrische planeten zeer dicht, vergeleken met de gasvormige planeten.
Niet alleen omdat ze rotsachtige silicaatoppervlakken hebben, maar ook omdat ze metalen kernen hebben die goed te onderscheiden zijn van de bovenmantel.
Deze metalen kernen bestaan voornamelijk uit ijzer, een element met magnetische eigenschappen.
De kenmerken van de ijzer- en nikkelkern van de aarde betekenen dat onze planeet een magnetosfeer heeft, het is een belangrijk magnetisch veld.
Maar niet alleen planeten kunnen magnetosferen hebben: de zon, onze ster, wekt ook magnetische velden op, waarvan we nu weten dat ze veel te maken hadden met de resulterende conformatie van het zonnestelsel.
Wetenschappers hebben bewezen dat het magnetische veld van de zon de vorming van de planeten beïnvloedde
Een model ontwikkeld door twee planetaire wetenschappers laat zien dat het magnetische veld van de jonge zon invloed had op de vorming en kenmerken van de planeten die zich het dichtst bij de zon bevinden.
De onderzoekers, William F. McDonough van de Universiteit van Maryland en Takashi Yoshizaki van Tohoku University, correleerden de afstand tot de zon en de dichtheid van rotsplaneten.
De resultaten zijn onlangs gepubliceerd in wetenschappelijke tijdschriften.
Sterren vormen aan het begin van hun leven een accretieschijf om zich heen.
Deze protoplanetaire schijf bevat gasvormige en vaste materialen, die rond de pasgeboren ster draaien. Na verloop van tijd klonteren sommige van deze materialen samen en vormen planeten.
De bevindingen van McDonough en Yoshizaki laten zien dat het magnetische veld van de zon magnetische materialen naar zijn omgeving aantrok.
Aanvankelijk kwamen deze materialen in botsing met de jonge ster, maar geleidelijk naarmate de protoplanetaire schijf afkoelde, klonterden deze magnetische materialen samen en gaven aanleiding tot wat de ijzeren kernen van rotsachtige planeten zouden worden.
Het model past zo goed bij de kenmerken van het zonnestelsel dat het zelfs de waargenomen variaties in het aantal metalen materialen op elke planeet laat zien.
Hoe verder de planeten van de zon verwijderd zijn, hoe minder metaal ze bevatten.
Dit geeft ons een beter idee van hoe ons zonnestelsel is gevormd en kan ons helpen de vorming van exoplaneten in andere sterren te begrijpen.
Maar het maakt ook duidelijk dat de Goudlokje-zone van een zonnestelsel ongetwijfeld bevoorrecht is voor leven vanwege de afstand tot zijn ster, niet alleen vanwege de juiste temperaturen maar ook vanwege het juiste magnetisme.