Wat ooit een klein kenmerk van de gamingwereld was, werd door middel van microtransacties een belangrijk bedrijfsmodel, dat nu de videogame-industrie definieert. Microtransacties, een optionele manier om met kleine aankopen aan de gameplay toe te voegen, zijn uitgegroeid tot een belangrijke bron van inkomsten voor game-ontwikkelaars. De opkomst van deze transacties heeft de manier vernietigd waarop met videogames inkomsten worden gegenereerd, en ze zijn niet alleen winstgevend, maar ook controversieel.
Hoe microtransacties videogames een nieuwe vorm gaven
Microtransactie werd geïntroduceerd om de ontwikkelaars te helpen consistente inkomsten te genereren na de eerste verkoop van de game. Terwijl traditionele games vereisen dat je vooraf geld uitgeeft om te kunnen winnen, vereisen de huidige titels, vooral gratis te spelen games zoals Fortnite en League of Legends, dat je geld uitgeeft aan zaken als personage-skins of power-ups terwijl je speelt. toneelstuk. Bedrijven als Riot Games en Epic Games, wier grote hitgames worden aangedreven door microtransacties, hebben deze verschuiving succesvol bewezen door meer dan alleen games te verkopen.
Het mag geen verrassing zijn dat microtransacties onder vuur liggen. Beide partijen zijn van mening dat hoewel sommigen deze beloningen meer keuze vinden en de gameplay beter maken, anderen ze als manipulatief beschouwen, een tactiek die wordt gebruikt om spelers meer te laten klikken, met willekeurige beloningen zoals lootboxes. Op dezelfde manier wordt dit vergeleken met gokken, waarbij spelers, zij het niet soms geheel hopeloos, blijven investeren om zeldzame items te bemachtigen.
Psychologische triggers en microtransactieverslaving
Maar bij microtransacties gaat het niet om het toevoegen van extra in-game content; ze maken gebruik van talloze psychologische mechanismen om spelers aan te moedigen meer uit te geven. Er is veel onmiddellijke bevrediging en er komt veel dopamine vrij. Een speler krijgt onmiddellijk een beloning (de personageskin of power-up), en dit veroorzaakt een kleine hobbel in het beloningssysteem van zijn hersenen. Dergelijke uitgaven kunnen verslavend zijn omdat spelers de spanning van het kopen van deze dingen vergelijkbaar vinden met de spanning die gepaard gaat met gokken. Angst om iets te missen (FOMO) is een veelgebruikte tactiek, omdat deze tijdelijke of exclusieve items aanbieden die urgentie genereren. Het dwingt spelers om geld uit te geven uit angst dat ze iets belangrijks verliezen, zelfs als de transactie de gameplay niet direct verstoort.
Het probleem met het herhaaldelijk uitgeven van geld aan microtransacties is niet alleen het aanvankelijke plezier; het kan op de lange termijn schadelijk zijn, meestal voor een jonger publiek. Studies hebben aangetoond dat systemen zoals lootboxes verslavend gedrag bevorderen en op hetzelfde niveau staan als gokgedrag. Dus vooral voor kwetsbare consumenten is het een zorg dat dit meer problemen kan veroorzaken dan wat dan ook. Door deze psychologische dimensies te verkennen, kun je een vollediger beeld schetsen van waarom microtransacties zo’n succes zijn, maar zo controversieel, en de betrokkenheid van lezers vergroten bij het bespreken van de zakelijke en ethische implicaties ervan.
De cijfers achter de stijging
Met de financiële kracht van deze populariteit hebben microtransacties de game-industrie naar nieuwe hoogten gestuwd. De wereldwijde inkomsten uit microtransacties in 2022 zijn gestegen $ 92,2 miljardmet 83% groei ten opzichte van een paar jaar geleden. Vooral mobiele games hebben enorm geprofiteerd van dit model, en Azië was verantwoordelijk voor meer dan 50 procent van deze inkomsten. Geen enkel bedrijf, inclusief EA, heeft zulke enorme opbrengsten geoogst, waarbij alleen al de FIFA (EA) Ultimate Team-modus de afgelopen tien jaar miljarden heeft binnengebracht.
Zeer weinigen (ongeveer 5 tot 20 procent) doen de aankopen. Deze minderheid behaalt echter enorme winsten, wat aantoont dat deze bedrijfsstrategie effectief is gebleken.
Wat de toekomst betreft, is het gemakkelijk om te zeggen dat microtransacties in de nabije toekomst zullen volgen, zelfs met enig tegenwicht van toezichthouders in bepaalde regio’s. Regeringen en belangenbehartigers van consumenten beginnen de uitbuitende aard van sommige microtransactiesystemen die zich op een jonger publiek richten, aan te pakken. Maar de rots en de harde plaats van de financiële belangen van toezichthouders en game-uitgevers zorgen ervoor dat het touwtrekken zal voortduren. Een van de onafscheidelijke onderdelen van de gamingwereld zijn microtransacties: met microtransacties geven we ze een duurzame inkomstenstroom en veranderen we de manier waarop spelers hun favoriete games benaderen.
Afbeeldingscredits: Furkan Demirkaya/Ideogram
Source: De opkomst van microtransacties, hoe kleine aankopen big business werden in gaming